Jak zakończyć esej narracyjny
Plik eseje narracyjne często są czytane jako historie. W rezultacie, techniki uzupełniania jak podsumowanie akapitu lub parafrazowanie pierwszego akapitu prawdopodobnie nie wystarczy. Pisarz musi znaleźć odpowiednią nutę emocjonalną, która przywołuje znaczenie i pomoże czytelnikowi zrozumieć, dlaczego temat twojego eseju jest dla ciebie ważny, i dlatego naprawdę warto go przeczytać. Podczas gdy inne eseje uczą nas o faktach i wydarzeniach, plik eseje narracyjne oświetlają kondycję człowieka.
Kroki do naśladowania:
Czas projektu do przodu do końca a esej narracyjny. Jeśli historia wydarzyła się dziesięć lat temu, możesz napisać konkluzję z perspektywy kogoś, kto rozumie teraz więcej niż wtedy. Możesz też pisać z perspektywy kogoś, kto jest bardziej zdziwiony niż kiedykolwiek.
Jeśli przyjmiesz perspektywę kogoś, kogo teraz rozumiesz, uważaj, aby nie napisać akapitu, który brzmiałby tak, jakbyś mówił czytelnikowi, jaki jest morał tej historii. Jeśli to możliwe, używaj emocjonalnych wrażeń, aby skojarzyć znaczenie, a nie wyjaśnić znaczenie. „Dziś mieszkam w Nowym Jorku. Nie miałem czasu odwiedzić matki pod koniec jej życia, więc umarła sama” - wyjaśniłem. Ale to tworzy sens, bez wyjaśnienia: „Dziś mieszkam w Nowym Jorku. Wciąż pamiętam, jak moja mama gorączkowo żegnała się, machając pustymi rękami w powietrzu w dniu, w którym ostatnio ją widziałem”.
Doprowadź czytelnika do końca, przedstawiając ostatnią scenę w czasie rzeczywistym jako alternatywę dla projekcji od teraz. Opisz konkretną czynność fizyczną lub końcową wymianę werbalną lub ich kombinację.
Unikaj mówienia czytelnikowi, jak się czujesz. Zakończenie eseju narracyjnego powinno rezonować, a nie dyktować. Jeśli pomyślisz o filmie o postaci, która pokonuje przeciwności losu i triumfuje na końcu narracji, przekonasz się, że nigdzie ani scenarzysta, ani reżyser nie mówią czytelnikowi, że jest szczęśliwy w zakończeniu. Zamiast tego bohaterowie odgrywają zakończenie na scenie, widzimy je i dlatego przekazują nam szczęście. Koniec eseju narracyjnego może działać w ten sam sposób.
Uwzględnij osobistą refleksję we wniosku, ale unikaj pokusy wyjaśniania wszystkiego. Nie trzeba odpowiadać na każde pytanie, które może zadać czytelnik.
Podobnie jak fikcja, a esej narracyjny może sugerować znaczenia zamiast przepisywania rozwiązań. To silny gatunek, który potrafi operować językiem metafory, symbolu i litery, a także opisywać i analizować.
Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak zakończyć esej narracyjny, zalecamy wejście do naszej kategorii Rękodzieło i czas wolny.